Mijn naam is Marjolijn Breuring en ik ben al meer dan 30 jaar gepassioneerd leraar dans op SG Helinium. Mijn reis in het voortgezet onderwijs begon voordat dans in 1993 als kunstvak werd erkend. Met veel toewijding en doorzettingsvermogen heb ik, samen met de vakvereniging Dansbelang en het SLO, pionierswerk verricht door de eerste leerlijnen en methodes voor dans te ontwikkelen voor mavo, havo en vwo.

In een tijd waarin er geen bestaande methodes waren, vormden de eindtermen de essentiële basis voor het opzetten van een volwaardig dansprogramma. Als constructiemedewerker bij CITO en later lid van de vaststellingscommissie dans van het CvTE, heb ik mijn expertise ingezet om de kwaliteit van dansexamens te waarborgen. Mijn master thesis in kunsteducatie, behaald in 2013, richtte zich op de kracht van dans in het onderwijs, een kracht die vaak wordt onderschat.

Het actualiseren van de examenprogramma’s voor kunstvakken is een essentiële stap naar vernieuwing. We moeten programma’s ontwikkelen die leerlingen uitdagen als kunstenaars te denken, onderzoek te doen en vragen te stellen over wat hen van binnen bezighoudt. Door middel van de taal van dans kunnen leerlingen hun ideeën, gedachten en ervaringen vertalen in expressieve dans. Het vernieuwde programma zal hen inspireren om hun innerlijke wereld te verkennen en in samenwerking met elkaar tolerantie en acceptatie ontwikkelen, om zo uit te groeien tot volwaardige burgers.

Ik kijk ernaar uit om samen met mijn collega’s een examenprogramma te creëren waarin leerlingen dat leerlingen uitdaagt en inspireert om hun creativiteit volledig tot bloei te laten komen.