Afkomstig uit een boerenfamilie, waar de oudste zoon de boerderij níet overnam maar naar de kweekschool ging. Zijn latere echtgenote deed dezelfde school. Mag je dan al spreken van een onderwijsfamilie? Ik studeerde bedrijfseconomie en een postdoctoraal accountancy aan de Erasmus Universiteit. Met privé bijlessen financierde ik mijn studie. Na vijf jaar Coopers & Lybrand toch gekozen voor een postdoc Lerarenopleiding. Anderhalf jaar colleges aan de Haagse Hogeschool, maar van harte gekozen voor het voortgezet onderwijs. Nooit spijt van de overstap gehad. Wat een leuke doelgroep is dit toch!

In 1998 de invoering van de Tweede Fase meegemaakt. Management en organisatie bleek een blijvertje te zijn. Het vak ontwikkelde zich als een stevige basis voor een verdere economische studie. De veranderingen in het vak Bedrijfseconomie juichte ik toe. Door de toevoeging van ‘persoonlijke zelfredzaamheid’ ging het vak beter passen in de algemene vorming die havo en vwo pleegt te bieden. Ook leerlingen die geen economische studie gingen volgen maakten kennis met onderwerpen die voor hun latere leven van belang konden zijn. Inclusief burgerschap: kennis van wet- en regelgeving bij o.a. huwelijksvermogensrecht, erfrecht en consumentenrecht versterkte immers hun ‘citizenship’. Een onderwerp als ‘transfer pricing’ geeft nog steeds mooie handvaten voor een pittige discussie over de verdeling van welvaart en de (on-)juistheid van beslissingen die directies nemen.

Lidmaatschap van de vvc Bedrijfseconomie: een hele eer! En een hele uitdaging. Kunnen kennis en vaardigheden op een goede manier gecombineerd worden om het vak maatschappelijk relevant te laten zijn?