Sinds 2009 ben ik docent Nederlands. Dat is nu alweer 14 jaar. Nooit had ik in 2009 kunnen voorzien dat ik mijn werk nog altijd even uitdagend en bijzonder vind als toen ik begon. Ik voel me bevoorrecht dat ik mij elke dag (in meer of mindere mate) mag bezighouden met mijn prachtige vak, mijn prachtige taal, met de jonge mensen om mij heen, die ik (in meer of mindere mate) iets kan leren voor het leven. Het is elke dag een uitdaging leerlingen op een zo goed mogelijke manier te bereiken om het beste uit zichzelf te halen, zodat ze uiteindelijk een zo hoog mogelijk taalniveau bereiken, binnen elk aspect van ons vak. Dat kan altijd beter. Er is altijd een betere manier, een betere uitleg, een aantrekkelijkere inkleding van het onderwerp. Voor een groot deel bepaal je dat zelf, geïnspireerd door cultuur, literatuur, opinie, het leven, de leerlingen. Dat gebeurt voor je les, in je les, in de interactie. Dat is het mooie van het docentschap. Maar het kan altijd beter. En uiteindelijk ben je gekaderd door de eindtermen en het examenprogramma. Er bestaat voor mij geen mooiere uitdaging dan mee te mogen denken over die kaders. Want die kaders bepalen met jou de les. En het kan altijd beter.

Als docent Nederlands heb ik op verschillende scholen gewerkt waarvan (met een uitstapje) sinds 2015 op Het Baarnsch Lyceum. Ik verdiep mij graag in de volledige breedte van mijn vak, ben vanuit mijn studie geïnteresseerd in de medioneerlandistiek maar op dit moment vooral gefascineerd door spreekvaardigheidsonderwijs, onder andere als docent-onderzoeker. Ik ben, naast docent, sectievoorzitter, heb meegedaan aan onderwijsvernieuwend onderzoek, leid het debatteam en ben mentor.