Mijn naam is Marianne Laponder. Ik heb wiskunde gestudeerd aan de Rijks Universiteit van Leiden. Al op de middelbare school wist ik dat ik het onderwijs in wilde. Ik vond het geweldig om iets uit te leggen en dan ‘het kwartje te zien vallen’ bij medeleerlingen. En inderdaad, na 37 jaar onderwijs is dat nog steeds een geweldige ervaring, die nooit verveelt.

Ik heb ervaring in het toenmalig LBO, het MBO, heb ook jarenlang met veel plezier mavo- en havo-klassen les gegeven. Wegens het schrijnende tekort aan eerstegraads bevoegde wiskundedocenten heb ik nu alleen nog bovenbouw vwo-klassen. Mijn speciale voorliefde daarbij gaat uit naar de wiskunde C leerling, die vaak een diep geworteld vervelend gevoel heeft bij wiskunde. De uitdaging is om ook deze leerling met plezier met wiskunde bezig te laten zijn, door niet alleen maar op papier sommen te maken, maar ook andere vormen en projecten in te zetten. Vakoverstijgend is misschien niet het eerste wat opkomt als het gaat om wiskunde C, maar de samenwerking met mijn CKV-collega bij het ‘Escherproject’ is ieder jaar weer een bewijs dat dat zeker wel kan.

De mogelijkheid om in de vakvernieuwingscommissie bij te dragen aan de actualisering van het wiskunde onderwijs in havo en vwo bovenbouw zie ik als een mooie gelegenheid om mijn kennis van en liefde voor het vak ten behoeve van de leerling in te zetten. Wiskunde is een prachtig, interessant vak, is zeer relevant in het dagelijks leven en verdient zeker beter dan het stoffige, slechte imago dan het nu heeft. Ik hoop dat de vraag “waar heb ik dat later voor nodig” straks niet meer hoeft te worden gesteld.